de teksten: popsongs waar ik me door mijn persoonlijke geschiedenis schatplichtig aan voel;
geheel langs de wachttoren: een soort levensfilosofie in zakformaat,
het grote liefdesgedicht ophelia,
brandende zus: een lsd-visioen.
dit zijn allemaal dingen die al voorbij zijn in hun oorspronkelijke betekenis, ze werden bovendien vernietigd door abulafia, een verknip/verbrokkelmachine: de resulterende fragmenten lijken mij als de scherven van een gebroken spiegel, die het origineel weerspiegelen in hun veelheid.
de teksten van sperl en creeley staan heel dicht bij dit principe van fragmentatie, omdat ze zelf al liederen zijn of wijzen op mogelijke liedstructuren.
Onder de teksten werken zogenaamde "damaged beats", gescratchte loops gesampled uit rock- en jazzpatronen. (Bernhard Lang)
