Technologische ontwikkelingen en hun impact op menselijk gedrag en denken spelen al lang een belangrijke rol in het werk van Stefan Prins. Dit wordt duidelijk in FITTINGinSIDE, een relatief vroeg werk voor trombone en soundtrack. Voordat de luisteraars de concertruimte betreden, worden ze uitgerust met een mp3-speler - het apparaat dat verantwoordelijk is voor het inmiddels bijna iconische beeld van tramhaltes en treincoupés waar de aanwezigen zich terugtrekken in de besloten sonore ruimte van hun koptelefoon. In FITTINGinSIDE smelten omgevingsgeluiden samen met de soundtrack, bestaande uit tromboneklanken, die door de koptelefoon weergalmen. De soundtrack legt een extra laag over de werkelijkheid heen en transformeert de omgeving in een augmented reality (denk: Pokémon Go!). Pas na een paar minuten wordt het publiek de zaal in geleid, waar de trombonist live speelt. De soundtrack verandert dan geleidelijk in stadsgeluiden. Voorgrond en achtergrond worden omgedraaid, binnen wordt buiten en buiten wordt binnen. Waar de concertruimte eerst de buitenwereld binnendrong, stroomt de omgeving nu de zaal binnen. Tegelijkertijd is de luisterruimte piepklein, want beperkt tot de oren van elke individuele luisteraar.
