Wat betekent het als ik de hoogste kwaliteit audioformaat die ik op mijn apparatuur tot mijn beschikking heb (96 kHz/24 bits) gebruik om de geluiden op te nemen die de basis vormen van Trains (2014) voor cello en tape? Een hogere frequentie van samples bij de opname is natuurlijk nuttig als je geluid vertraagt (met de bijbehorende daling in toonhoogte). In feite vormen de zeven opnames van treinen een soort oplopende 'toonladder', waarbij de eerste trein 11 halve tonen lager wordt gezet en de laatste op zijn echte toonhoogte wordt afgespeeld. Misschien kunnen we deze melodische kleine schaal van transposities zien als een overgang tussen een veranderde, verhoogde werkelijkheid en iets dat dichter bij de werkelijkheid ligt. Omdat ze oorspronkelijk op 96 kHz zijn opgenomen, brengen de grotere transposities zeker aan het begin wat ultrageluid binnen het bereik van het menselijk gehoor. Ik vraag me ook af wat het betekent om getransponeerd ultrageluid te horen - we veranderen de geluiden fundamenteel door ze te transponeren en wat we overhouden is een vervorming van hoe het ultrageluid echt moet zijn (voor onze katten en honden).
