Door Julio Zúñiga
Dit stuk is een soort toongedicht. Het zet de volgende coupletten van een lied dat ik erg mooi vind op muziek:
"Ik dacht dat de zon in je ogen opkwam
En de maan en de sterren waren de geschenken die je gaf
[…]
Ik voelde de aarde bewegen in mijn hand
Als het trillende hart van een gevangen vogel
[…]
En ik wist dat onze vreugde de aarde zou vullen".
De eerste keer dat ik je gezicht zag komt voor in logboek nummer 08 12 57 10 van NASA History Division's "Chronology of Wakeup Calls" als wekmuziek voor de astronauten aan boord van de Apollo 17 missie op de ochtend van 15 december 1972. Dit was de laatste dag in een baan om de maan van de meest recente maanlandingsmissie. Het ruimteschip landde op maandag 11 december op de maan in de regio Stier-Littrow.
Op maandag 18 oktober 2021 stond ik voor dag en dauw op om de geluiden van de zee op te nemen langs de kust van de Stille Oceaan in de buurt van mijn woonplaats. Het tij was laag die ochtend en het strand eindeloos. De lucht was uitzonderlijk stil terwijl het water langzaam de aarde begon te vullen.