In Laughter Studies 7 gebruikt d'Heyudières het luisteren, verbale beschrijving, muziek en tekst om de sonische omgeving van concertzalen te verkennen. Het roept geluiden op uit het dagelijks leven; geluiden die het publiek maakt als het stil wordt voordat de artiesten het podium op komen; geluiden van een dystopische groep die zich een weg baant door doelloos muzikaal materiaal; geluiden van muzikanten die van het podium af schuifelen; geluiden die live in de zaal worden gecreëerd door de gespannen gemeenschap van concertbezoekers.
