In Doppelgänger presenteert Nadar een gelaagd muzikaal en visueel discours, met avatars als hoofdpersonages. Terwijl de stukken van Simon Steen-Andersen en Serge Verstockt een magische sfeer neerzetten, creëert Michael Beil een meer somber wonderland, vol Lynchiaanse vervreemding. Tot slot leidt Stefan Prins ons met Generation Kill naar de duistere kant van de wonderbaarlijke technologie.


